- naiblik
- сущ. истор.1. область, управляемая наибом2. должность, обязанности наиба
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
naiblik — is. 1. Naibin işi, vəzifəsi; vəkillik, canişinlik. 2. Naibin idarəsi altında olan yerlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
NEVVAB — Nâiblik eden. Birinin yerine vekil olarak iş gören … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NİYABET — Nâiblik, vekillik. Kadı vekilliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
niyabət — ə. vəkillik, naiblik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
niyabət — is. <ər.> Vəkillik, naiblik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti